Czynniki wpływające na zmniejszenie ilości produkowanego mleka to:
– niedostateczna podaż kalorii w diecie matki karmiącej,
– palenie papierosów,
– stres,
– niepokój,
– przemęczenie,
– choroba,
– insulinooporność,
– niektóre zaburzenia endokrynologiczne u matki,
– wrodzony lub nabyty niedobór tkanki gruczołowej piersi,
– rozdzielenie matki i dziecka,
– opóźnienie laktogenezy II (spowodowane na przykład otyłością, PCOS, PIH),
– rzadkie i nieefektywne przystawianie do piersi.
Szeroko stosowane przez kobiety karmiące ziołowe herbatki laktacyjne (zawierające głównie koziradkę, ostropest plamisty, rutwicę lekarską i inne) posiadają niewystarczające dane naukowe świadczące o ich skuteczności w pobudzaniu laktacji i bezpieczeństwie stosowania podczas karmienia piersią. Koper włoski ze względu na liczne działanie niepożądane, zarówno u matki, jak i u dziecka nie powinien być stosowany podczas laktacji. Słód jęczmienny może być bezpiecznie stosowany u matek karmiących (z wyjątkiem kobiet chorujących na celiakię), a jego skuteczność potwierdzona w badaniach na modelu zwierzęcym wynika z tego, że podnosi on poziom prolaktyny w surowicy krwi podczas laktacji. Warto pamiętać, że wszystkie wyżej wymienione specyfiki są jedynie suplementami diety, co oznacza, że producent nie musi udowodnić ani poziomu bezpieczeństwa, ani skuteczności działania substancji czynnej, a dodatkowo rzeczywisty skład preparatów może nie odzwierciedlać informacji zawartych w ulotce. Informacje te powinny być przekazane każdej kobiecie w czasie ciąży oraz podczas wizyty laktacyjnej po porodzie.